De grote partijen in debat: niet verrassend, wel duidelijk
De lijsttrekkers van grote partijen gingen gisteravond niet voor de eerste keer met elkaar in debat. Ook niet voor de tweede keer. Of de derde of vierde keer. Nee, al velen malen zijn zij met elkaar in debat gegaan. Echter, voor veel kiezers zal dit het enige debat zijn dat zij hebben gezien. En dat is op zich niet erg, want dit was een van de betere debatten. Het bracht geen verrassingen, wel verduidelijking.
VVD vs. PVV
Twee partijen die constant met elkaar in de verbale clinch lagen waren de PVV en de VVD. Vooral Hans van Baalen (VVD) zocht het op, waarschijnlijk omdat hij heeft gemerkt dat de VVD kiezers verliest aan de PVV. Het 1-op-1 debat tussen Madlener (PVV) en Sargentini (GroenLinks) over uitbreiding van de EU, werd gekaapt door Van Baalen die Sargentini hiermee haar zichtbaarheid ontnam. Dat was niet zijn doel, maar het bestrijden van argumenten van de PVV wel. In eerdere debatten viel Van Baalen zijn collega Kamerlid Van de Camp nog aan; in dit debat was het voornamelijk Madlener.
Triangulatie
De PVV moest zich niet alleen onderscheidend profileren van de VVD, maar ook van de SP. Waarom zouden mensen twijfelen tussen een hele linkse en een hele rechtse partij? Het zijn beide conservatieve partijen die een anti-establishment toon aanslaan. Om zich te profileren als een goed alternatief voor beide partijen, gebruikte Madlener een techniek die met veel succes door Bill Clinton en Tony Blair is gebruikt: triangulatie. Hij presenteerde de PVV als het redelijke alternatief van wat hij twee uitersten noemde.
Het format
Het format zat strak in elkaar. Debatleider Ferry Mingelen begon met de groep lijsttrekkers zes stellingen voor te leggen. Hoewel hij volhield dat hij dacht dat het niet controversieel zou zijn, wist hij waarschijnlijk beter. De partij die het het minst eens is met een stelling voelt een grote prikkel om zich te profileren door er het als enige ermee oneens te zijn. Dat gebeurde dus ook.
Ten slotte, een vraag. Waarom zitten er bij elk tv-debat een aantal partijfananten op de achtergrond die elke opmerking van hun lijsttrekker plichtmatig van applaus voorzien? Het voegt niet veel toe en in veel gevallen geeft het de tegenstander extra denktijd om zijn antwoord goed te formuleren. Onder druk zijn vijf of zes seconden extra bedenktijd zeer waardevol!
Update: Beelden van het lijsttrekkersdebat via UitzendingGemist.nl
2 reacties
Voeg een reactie toe
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Om te beginnen met die vraag: de enige reden die ik kan verzinnen is de wens van eerlijkheid. Als je 200 willekeurige mensen in het publiek zet dat weet je nooit wat hun achtergrond zal zijn. Als je per partij 30 fans toelaat dan weet je dat de fans ongeveer gelijkelijk verdeeld zijn over de kandidaten.
Verder bracht het debat inderdaad weinig nieuwe inzichten. De lijsttrekkers hebben wel duidelijk een nieuw trucje geleerd: het doen van een voorstel tijdens het debat. Het was vanavond wel erg gênant: de lijsttrekkers buitelden over elkaar heen met voorstellen.
Misschien aardig. Sophie in ’t Veld reageerde via Twitter realtime op wat tijdens het debat gezegd werd. Dus speciaal voor wie de inbreng tijdens het grotepartijendebat mistte:
http://twitter.com/sophieintveld
Die eerlijkheid is natuurlijk geen goede reden. Dit debat is van zulk groot belang dat het publiek geen rol mag hebben. Plaats ze dus buiten beeld en geef ze de expliciete opdracht om geen instemming of afkeer te tonen.
Eerlijker? Ja. Interessanter? Ook ja. Nu zie je dat lijsttrekkers continu hun eigen parochie bespelen voor wat extra applaus met flauwe steekjes onder water naar andere partijen. Het bepaalt de stem van de kiezer toch niet dus belemmert het een waardevol debat.
En overigens is het niet zo moeilijk om 200 zwevende kiezers te vinden. Gerenommeerde bureaus die peilingen doen voor de NOS hebben wel de mogelijkheid om een groot aantal zwevende kiezers te vinden.