Waarom ’t ene schandaal voorpagina’s beheerst en een ander niet beklijft

Politiek wordt beheerst door schandalen, zo nu ook in Amerika. Als bewijs voor de stelling dat abortus zelfs niet toelaatbaar moet zijn in gevallen van verkrachting, zei Republikein Todd Akin dat “echte verkrachting” zelden leidt tot zwangerschap. Het is een opmerking die hem zijn verkiezingszege lijkt te gaan kosten. Presidentskandidaten Obama en Romney waren voor de verandering eensgezind in hun afkeuring die ze zonder aarzeling lieten blijken. Intuïtief is het logisch dat dit een schandaal is. Maar tegelijkertijd kwam een ander schandaal naar buiten. Een Congreslid heeft naakt gezwommen in de zee van Galilea tijdens een werkbezoek aan Israel. Dat kreeg nauwelijks aandacht. Politiek adviseurs weten al lang dat niet elke blunder een groot schandaal wordt. Om te bepalen hoe schadelijk een schandaal is in de Amerikaanse (of Nederlandse) politiek is er een simpele test. Hoe meer van de onderstaande vragen met een ‘ja’ worden beantwoord, hoe schadelijker de blunder.

1. Kan het worden overgebracht in een oneliner?
Net zoals elke politieke boodschap moet een schandaal te vatten zijn in een korte en krachtige zin. Om een boodschap te laten beklijven moet hij namelijk veelvuldig worden herhaald in de media. Dat lukt niet als er telkens veel uitleg nodig is om kiezers het te laten begrijpen. Een schandaal kan dus objectief beschouwd heel groot van omgang zijn maar toch nauwelijks schadelijk zijn voor een politicus als het niet gemakkelijk is over te brengen.

Een van de grootste schandalen van de regering Obama is de Solyndra-zaak. De kans is groot dat je hier nauwelijks van hebt gehoord. Dat is niet te wijten aan Mitt Romney. Hij heeft zelfs een persconferentie op de parkeerplaats buiten het hoofdkwartier van Solyndra gehouden met als enige doel om het schandaal op de politieke agenda te zetten.

Dat is niet gelukt vanwege de complexiteit. Solyndra was een bedrijf gericht op de productie van een nieuw soort zonnepaneel dat failliet ging nadat het $535 miljoen aan leningen had gekregen van de Amerikaanse overheid. Republikeinen stellen dat de regering Obama hier zijn milieuvriendjes heeft geholpen en zonder een zorgvuldige afweging de leningen heeft toegekend. Democraten stellen dat oud-president Bush de procedure om Solyndra een lening te geven al is gestart. Iedereen is het er over eens dat investeringen inherent een risico met zich meedragen. Er mag dan veel belastinggeld slecht zijn besteed, het is voor veel kiezers niet duidelijk waarom dit Obama aan te rekenen is. Het gevolg is dat de aantijgingen van Romney nauwelijks lijken aan te slaan.

De blunder van Akin daarentegen is heel gemakkelijk uit te leggen. Dat het nuanceren van verkrachting een zeer slechte zaak is, behoeft weinig toelichting voor de meeste kiezers.

2. Past het in een al bestaand negatief beeld van de blunderaar?
Een fout telt pas echt wanneer hij een al bestaand negatief beeld bekrachtigt. Vraag het maar aan Rick Perry.

De voormalige Republikeinse presidentskandidaat maakte een legendarische uitglijder tijdens een debat in de voorverkiezingen. Trots verkondigde hij drie ministeries te willen afschaffen: “I will tell you, it is three agencies of government when I get there that are gone. Commerce, Education, and the — What’s the third one there? Let’s see.” Een gênante 52 seconden later gaf hij het op. “Oops,” concludeerde hij. Dit werd hem hard aangerekend. Maar een black-out kan iedereen wel eens overkomen. Waarom werd het dan de campagne van Perry fataal?

Voor Perry was het probleem dat hij in de debatten constant aan het blunderen was. Eerder probeerde hij Romney aan te vallen op zo’n manier dat hij een minuut lang niet te volgen was. (“Nice try,” was het enige waarmee Romney de aanval pareerde.) En nog eerder noemde hij bijna terloops de Republikeinse achterban “harteloos”. In bijna elk debat daarvoor maakte Perry ook al grote fouten. Hierdoor werd hij al gezien als inhoudelijk te licht om het op te nemen tegen Obama. Door zijn moment van vergeetachtigheid werd dat beeld nogmaals bevestigd en was het dus extra schadelijk.

Voor Todd Akin is het probleem dat ook zijn blunder een bestaand negatief beeld van hem bekrachtigt. Er bestond al de angst onder Republikeinen dat hij te rechts is. Zo vergeleek hij studiefinanciering met kanker. En gaf hij aan de burgerrechtenstrijd opnieuw te willen voeren. Zijn Democratische tegenstander heeft Akin in de Republikeinse voorverkiezingen geholpen. Dat is een hele ongebruikelijke zet, maar de Democraten dachten dat Akin makkelijker te verslaan zou zijn. Daar lijken ze gelijk in te krijgen. Akins opmerking over verkrachting past in het beeld van een rechtse gek.

3. Kan het worden uitgebuit door de tegenstander zonder dat deze hypocriet, kleinzielig of anderszins slecht overkomt?
Om een schandaal volledig uit te buiten, moet het in leven gehouden worden. De media vertelt je liever iets nieuws over iets dat je al weet dan iets compleet nieuws. Journalisten zijn dus vaak op zoek naar een nieuwe invalshoek bij een bestaand verhaal. Nieuwe belastende feiten, nieuwe aantijgingen of nieuwe details voeden het mediabeest en houden het schandaal op de voorpagina’s. Maar die moeten politieke tegenstanders dan wel bereid zijn om op te lepelen. Dat doen ze niet als het een beeld van hen schetst dat negatief is.

Tijdens de Republikeinse voorverkiezingen probeerde Newt Gingrich zijn toenmalige tegenstander Mitt Romney aan te vallen op zijn zakenverleden bij Bain Capital. Waarom slaagt Obama er nu wel in, terwijl Gingrich er toen niet in slaagde? Gingrich was een lobbyist voor bedrijven zoals Bain Capital. Zijn aantijgingen leken daardoor hypocriet, terwijl Obama geen last heeft van een dergelijk verleden.

In Akins geval is er echter geen tegenstander die niet gebaat is bij het weerspreken van de woorden van Akin. Zelden is het politiek inopportuun om de ernst van een verkrachting te bevestigen.

4. Is het komkommertijd?
Als de journalisten zich vervelen, is dit hét moment om je koest te houden als politicus. Disproportioneel veel schandalen lijken voor te komen midden in de zomer en rond de Kerstperiode. Er is dan weinig nieuws terwijl de dagbladen, websites en tv-journaals wél gevuld moeten worden.

Als Akin zijn opmerking iets meer dan een week later had gemaakt, was deze middenin de Republikeinse conventie naar buiten gekomen. De schade zou dan ook groot zijn. Zijn uitglijder is schokkend genoeg om zelfs in drukke tijden voorpagina’s te halen. Maar volgende week zou de stortvloed aan nieuws uit de conventie de zichtbaarheid hebben verkleind. Nu is het augustus en is het komkommertijd waardoor het nog meer ruimte krijgt in de media dan anders.

En wie profiteert van Akins schandaal? Kevin Yoder. Dat is het Congreslid waarvan deze week bekend werd dat hij naakt heeft gezwommen in de zee van Galilea tijdens een werkbezoek aan Israël. Dat het nieuws ongeveer gelijktijdig naar buiten kwam als het nieuws over Akin is voor hem gunstig. Over zijn schandaal heeft niemand het meer.

Voor Akin pakt deze test niet goed uit. Het antwoord op alle vragen is ‘ja’. Zijn blunder is simpel uit te leggen, bevestigt een negatief beeld van hem, kan door de tegenstanders gemakkelijk worden uitgebuit en het is rustig in de media.

Victor Vlam is redacteur van de WarRoom en voerde in 2008 campagne voor zowel Barack Obama als John McCain.

Foto CC: NS Newsflash

17 reacties

  1. Door Frans Verhagen Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Akin is geen schandaal. Het gaat over beleid.
    Ryan deelt Akins mening over abortus en dat leven begint bij de conceptie (een vehikel om morning after pil tegen te houden). Ryan vindt ook, net als veel Republikeinen en het programma dat volgende week in Tampa wordt verdedigd, dat ook in gevallen van verkrachting en incest abortus verboden moet blijven.
    Het was geen blunder. Zelfs zijn idiote ‘wetenschaps’ ideeën vinden een ruime voedingsbodem in de Republikeinse Partij. De gouverneur van Virginia was voor een intravaginaal onderzoek om vrouwen die een abortus wensen dwars te zitten.
    Het is daarom onjuist om dit als een schandaal te behandelen. Dit is core business.
    Skinny dipping in Israël? Who cares? Waar het echt om gaat is Romney en zijn I love Nethanyahu toer. En dat is, opnieuw, over beleid. Over oorlog. No less.
    Laten we de discussie zuiver houden. Akin is geen schandaal, tenzij je natuurlijk de meningen van de Republikeinse Partij schandalig vindt.

  2. Door Bertine Moenaff Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Zijn standpunt is zeker geen schandaal, maar de uitspraak dat ‘echte’ verkrachting niet tot zwangerschap zou kunnen leiden, is wel degelijk schandalig, vinden ook pro-life Republikeinen.Wel aardig om naar Sean Hannity’s interview te luisteren (link in News of the Day).

    Wel eens dat naaktzwemmen geen schandaal is en dat de hard core pro-life achterban Akins uitspraak snel zal vergeven. Net zoals ze ook geen boodschap zouden hebben aan verhalen over leugens over het euthanasiebeleid van Nederland die Rick Santorum verspreidde.

  3. Door BasV Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Volgens het Ministerie van Gezondheid is 7% van de vrouwen die verkracht zijn zwanger geraakt. Ik weet niet of dat veel of weinig is. Maar toen ik het las was mijn eerste reactie dat dat veel minder was dan je zou verwachten. Te googelen op “zwangerschap na verkrachting”.

  4. Door Victor Vlam Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Of iets een schandaal wordt, is moeilijk objectief vast te stellen. Dat is het punt van het artikel. Er wordt met woede op gereageerd en dat maakt het een schandaal.

    Je kunt van Yoder zeggen wat je wil maar alcohol, naakt zwemmen en een FBI onderzoek hebben wel alle ingrediënten van een schandaal. 😉 Daarom zeg ik, hij zal Akin dankbaar zijn.

  5. Door Bertine Moenaff Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Yoder zou pas een goed schandaal kunnen worden als er ook beeldmateriaal was van hem in zijn blote pielemaus :p

  6. Door Victor Vlam Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    LOL. Grote kans dat er foto’s opduiken als het groot in het nieuws is. De beloning voor een belastende foto wordt alleen maar groter.

  7. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Yoder sprong vorig jaar ’s nachts naakt in zee. Dat is nauwelijks een schandaal. Politico probeerde het wel tot schandaal te verheffen, bijvoorbeeld door een enkel telefoongesprek met een staflid op te blazen tot ‘FBI-onderzoek’, maar dat lukte niet. Slechts bij kletsmedia als MSNBC werd het een schandaal, in de serieuze pers niet.

    Akin is tegen abortus onder alle omstandigheden. Die opvatting vindt men bij de 20% sociaal-conservatieven in de Republikeinse achterban wel vaker, maar nieuw waren de argumenten ontleend aan de wereld van de ‘junk science’. Dat zou men een schandaal kunnen noemen, maar het beheerst vooral de voorpagina’s wegens de gevolgen die het kan hebben.

    Akin heeft nu weinig geld en vrijwel geen steun van partijgenoten. Desondanks blijft hij kandidaat en niemand kan hem dwingen op te stappen. Het partijsecretariaat kan hem passeren met een ’third-party candidate’ of ‘write-in candidate’. Dat is niet onmogelijk, maar wel lastig. Lisa Murkowski stond in 2010 op geen enkele lijst en werd U.S. Senator als write-in candidate (De kiezer dient dan de naam van de kandidaat op het stemformulier te schrijven of via een toetsenbord aan de stemmachine bekend te maken.). Akin kan er de reden van zijn dat de Democraten een meerderheid in de Senaat behouden. De Democratische campagne zal er nu alles aan doen de indruk te wekken dat de ideeen van Akin gemeengoed zijn onder Republikeinse kandidaten, terwijl Republikeinen vooral tegen gratis anticonceptie en subsidies voor Planned Parenthood zijn.

  8. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    @Bertine Moenaff

    “…leugens over het euthanasiebeleid van Nederland die Rick Santorum verspreidde.”

    Ik weet niet of Santorum bewust leugens heeft verspreid. De cijfers waarop hij zich baseerde kwamen van christelijke broeders in Nederland. Die hadden in Dordrecht een ziekenhuis gevonden waar men polsbandjes aan patienten geeft of gaf. Santorum stelde voorts dat de helft van het aantal euthanasiedoden in Nederland onvrijwillig is, en volgens ‘Next Check’ van NRC Handelsblad was dat het geval met slechts 18.5%. Volgens NRC Handelsblad bestonden er geen onduidelijkheden over de interpretatie. Die onduidelijkheden bestaan echter wel: Er is verschil van mening over definities, de ‘uitdrogingsgetallen’ zijn niet bekend, en het is onduidelijk hoeveel wilsonbekwame bejaarden in Nederland aan hun einde komen omdat de arts beslist dat het wel genoeg is. Santorum noemde Nederland als afschrikwekkend voorbeeld, misschien omdat euthanasie daar een semi-legale status heeft, zodat er overheidsstatistieken beschikbaar zijn.

    In de staat Oregon is euthanasie legaal. Daar spelen een aantal ethische problemen die vergelijkbaar zijn met die in Nederland. In Oregon bestaat euthanasie echter uit hulp bij zelfmoord voor wilsbekwame terminale patienten. De wetgeving heeft geen invloed op bijvoorbeeld demente bejaarden. Nederland werd door Santorum waarschijnlijk ten onrechte in een kwaad daglicht gesteld, maar een discussie over de ethische aspecten van het beeindigen van het leven van wilsonbekwame senioren lijkt mij beslist niet overbodig, ook als men geen sociaal-conservatieve christen is. Dat laatste ben ik ook niet en ik heb me niet echt in het euthanasievraagstuk verdiept, maar het gemak waarmee soms wordt gesproken over het beeindigen van het leven van demente bejaarden geeft me een onbehaaglijk gevoel.

  9. Door middle men Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    @3
    Er zijn 2 dagen in de maand waarop je na sex zwanger kan worden. Bij verkrachtingen komen stress hormonen vrij die een zwangerschap in de meeste gevallen beëindigen.

    Die 7% lijkt mij dus juist aan de hoge kant. Waarschijnlijk beweren sommige vrouwen die abortus willen dat ze verkracht zijn terwijl ze dit helemaal niet zijn.

  10. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    @Frans Verhagen

    “Laten we de discussie zuiver houden.”

    Goed idee. De Amerikaanse abortusregels zijn het gevolg van de uitspraak van het Hooggerechtshof in Roe v. Wade. Daar kan geen enkele wetgever iets aan veranderen. Wel kan men proberen abortus zo gemakkelijk mogelijk te maken, bijvoorbeeld met ruime subsidies aan Planned Parenthood, of moeilijker te maken, zoals in Virgina gebeurt. Dat verandert echter niets aan het feit dat abortus legaal is.

    Het is niet slechts een ethische kwestie. Het gaat ook om de financiering. Het standpunt van de meeste Republikeinen is dat abortus in de bekende uitzonderingsgevallen door de verzekeraar wordt vergoed e.d. Men kan echter heel goed bezwaren hebben tegen het vergoeden of subsidieren van abortussen voor ongewilde of niet-geplande zwangerschap, zonder dat die bezwaren van ethische aard zijn. Als een basisverzekering vooral is bedoeld voor medische catastrofes, horen de meeste abortussen en gratis anticonceptie daarin beslist niet thuis. Een ontsteking aan de blinde darm kan men immers niet voorkomen, terwijl dat ongewenste zwangerschap in de meeste gevallen wel het geval is.

  11. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    @BasV

    “…Ik weet niet of dat veel of weinig is.”

    Dat valt toch gemakkelijk uit te rekenen? De gemiddelde menstruatiecyclus is 28 tot 30 dagen, rond de ovulatie zijn er 2 tot 3 vruchtbare dagen, en sperma blijft 1 tot 2 dagen in leven. Die 7% wijkt niet significant af van het ‘normale patroon’.

  12. Door Piet Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    En daarnaast: hoeveel van die verkrachte vrouwen gebruikten een semi-permanent voorbehoedmiddel (pil, spiraaltje)? Hoeveel van die vrouwen waren niet meer – of nog niet – vruchtbaar?

    Niets in de definitie van verkrachting vereist ejaculatie in de vagina. De verkrachter kan niet of elders zijn zaad hebben achtergelaten. De verkrachter kan tevens in deze tijd van dna onderzoek een condoom hebben gebruikt om te voorkomen materiaal achter te laten.

    Dus, ja, die 7% vind ik ook nogal hoog.

  13. Door Likoed Nederland Gepubliceerd op 22 augustus 2012

    Wat wel heel erg mist bij de criteria: “is het politiek correct” ?

    http://likud.nl/2012/02/hoe-werkt-dat-linkse-politiek-correcte-berichtgeving/

  14. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 23 augustus 2012

    @Likoed Nederland

    Weet u misschien of er in Israel aandacht is besteed aan het ongekleed in zee springen van U.S. Rep. Kevin Yoder vorig jaar? Dit gebeurde ’s nachts, dus er zullen wel niet veel Isrealis langs de kant hebben gestaan, maar ik neem aan dat er ook in Israel wetten bestaan tegen naakt rondlopen in de openbare ruimte.

  15. Door Likoed Nederland Gepubliceerd op 23 augustus 2012

    @Peter Kraus

    Ja, de Engeltalige Jerusalem Post bijvoorbeeld, met een enkel bericht, overgenomen van Reuters:
    http://www.jpost.com/LandedPages/PrintArticle.aspx?id=281879

  16. Door Peter Kraus Gepubliceerd op 23 augustus 2012

    @Likoed Nederland

    Dat bericht in de Jerusalem Post had ik gezien, maar weet u misschien of er vorig jaar, kort na de nachtelijke zwempartij, in Israel sprake was van klachten en publiciteit over het gedrag van de Amerikaanse Congresleden?

  17. Door Likoed Nederland Gepubliceerd op 24 augustus 2012

    @Peter Kraus

    Dat hebben wij niet gezien. Lijkt ons ook niet zo waarschijnlijk, want het komt dus nu pas in de internationale pers.

Laat een antwoord achter aan Peter Kraus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.